Przejdź do zawartości

Philip Bailey

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Philip Bailey
Ilustracja
Philip Bailey (2000)
Data i miejsce urodzenia

8 maja 1951
Denver

Instrumenty

instrumenty perkusyjne

Typ głosu

falset

Gatunki

R&B, jazz, gospel, soul, pop, funk

Zawód

wokalista, autor tekstów, muzyk

Wydawnictwo

Columbia, Myrrh, Word, Heads Up, Verve

Powiązania

Earth, Wind & Fire

Strona internetowa

Philip James Bailey (ur. 8 maja 1951 w Denver) – amerykański wokalista i muzyk jazzowy oraz soulowy.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

Posiada charakterystyczną barwę głosu, określaną jako "radosny falset". Na scenie muzycznej pojawił się na początku lat 70. XX wieku, wstępując w szeregi grupy Earth, Wind & Fire, jako zmiennik Maurice'a White'a. Oprócz śpiewu i gry na instrumentach perkusyjnych, był współautorem niektórych z najwcześniejszych hitów grupy, m.in. Evil i Shining Star, a pod koniec lat 70. zajął się również produkcją nagrań.

Równolegle z występami z Earth, Wind & Fire, na początku lat 80. rozpoczął karierę solową, wykonując muzykę charakterystyczną dla gatunków R&B, jazz, gospel, soul oraz pop. W 1984 r. nagrał wspólnie z Phillem Collinsem utwór Easy Lover, który dotarł na drugie miejsce amerykańskiej listy przebojów Billboard Hot 100 oraz przez 4 tygodnie zajmował pierwsze miejsce na liście przebojów w Wielkiej Brytanii. W 1987 r. album Philipa Baileya Triumph zdobył nagrodę Grammy w kategorii Best Gospel Performance, Male. W swoim dorobku posiada łącznie 7 nagród Grammy oraz 21 nominacji[1].

Płyty solowe

[edytuj | edytuj kod]
  • 1983 – Continuation
  • 1984 – Chinese Wall
  • 1984 – The Wonders of His Love
  • 1986 – Inside Out
  • 1986 – Triumph
  • 1989 – Family Affair
  • 1994 – Philip Bailey
  • 1999 – Dreams
  • 2002 – Soul on Jazz
  • 2019 – Love Will Find A Way

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]